Blizna po cesarskim cięciu okiem fizjoterapety

Ważne jest, aby kobiety, które podejmują decyzję o cesarce i nie ma ku temu bezwzględnych wskazań medycznych były całkowicie świadome, że nie jest to zabieg kosmetyczny - mała ranka, która szybko się zagoi lecz operacja, która może rzutować przez całe życie na ich zdrowie i komfort. Do krótkofalowych powikłań matczynych należą m.in. śródooperacyjne uszkodzenie pęcherza moczowego, moczowodów lub jelit, powikłania zakrzepowo - zatorowe czy powikłania anestezjologiczne. Do matczynych powikłań długofalowych należą chociażby zrosty wewnątrzotrzewnowe (będące przyczyną zespołów bólowych miednicy mniejszej lub niedrożności jelit), ciąża w bliźnie po ciąży, endometrioza w bliźnie lub przyrośnięte, wrośnięte, przerośnięte łożysko w kolejnej ciąży. Niepożądane skutki może także odczuć dziecko - zaburzenia oddychania po porodzie, zaburzenia flory bakteryjnej przewodu pokarmowego noworodka, wzrost ryzyka chorób autoimmunologicznych w późniejszym życiu np. astmy czy alergii.

Aby dostać się do macicy lekarz pokonuje długą drogę nacinając kolejne warstwy: skórę, tkankę podskórną, powięź mięśni prostych brzucha, rozsuwa włókna mięśni brzucha odciągając je dość mocno na boki, nacina lub rozrywa otrzewną ścienną.

Gojenie się rany po cięciu cesarskim wymaga przede wszystkim czasu. Zmiany w bliźnie, nie tylko tej widocznej na brzuchu, ale przede wszystkim tych niewidocznych (bo ciągle z tyłu głowy mamy ilość przeciętych warstw) trwają do dwóch lat. Należy pamiętać o odpowiedniej higienie rany pooperacyjnej - codzienne jej mycie, osuszanie, np. jednorazowym ręcznikiem, przemywanie środkiem antyseptycznym i wietrzenie - odpowiednia bielizna, nie uciskająca miejsce cięcia. Od pierwszych dni po cięciu dobrze jest dbać o dietę bogatą w białko, kolagen, krzem, cynk, witaminę C, co sprzyja gojeniu i syntezie kolagenu. Co jednak najważniejsze, należy mobilizować bliznę - zarówno w gabinecie, jak i codziennie w domu. Zapobiegnie to chorobie zrostowej, dolegliwościom bólowym miednicy mniejszej i nieprawidłowej postawie ciała.

Już 10 - 12 godzin po porodzie należy wprowadzać techniki oddechowe, z lekkim dociskaniem rękoma miejsca cięcia i wyobrażaniem sobie balona w brzuchu, oraz techniki przeciwzakrzepowe w leżeniu np. ruszanie nogami w stawach skokowych, ściskanie pośladków, dociskanie łokci do łóżka, w staniu: masaż stóp piłeczką, świadome przetaczanie stopy, rozciąganie taśmy tylnej.

Jest tak wiele aspektów związanych z blizną, począwszy od laktacji, np. obawa przed bólem, który może spowodować ułożenie dziecka do jedzenia lub niedostateczna stymulacja przysadki mózgowej matki do produkowania prolaktyny, a kończąc na technikach modyfikowania blizny, że warto już przed samą operacją przygotować się do faktu posiadania blizny, a później, pomimo nawału obowiązków związanych z wychowywaniem dziecka nie zapominać o sobie i co jakiś czas konsultować wygląd blizny, jej mobilność z terapeutą.

Fizjoterapeutka, terapeuta SPA w Dotyk Natury Day Spa Elżebieta Aleksiejuk